W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia, 26 grudnia, Kościół katolicki wspomina św. Szczepana, diakona i pierwszego męczennika. Zgodnie z dawnym zwyczajem w kościołach błogosławiony jest owies, aby służył zwierzętom domowym za pokarm i lekarstwo i aby został zasiany na wiosnę jako zapowiedź obfitego plonu.
Wierzymy, że owies poświęcony w drugi dzień świąt zwiastuje obfite plony i jest lekarstwem dla zwierząt – tłumaczył w rozmowie ks. proboszcz Krzysztof Jankowski:
Podczas poświęcenia owsa ciekawym zwyczajem jest rzucanie tym ziarnem w kapłana idącego przez środek kościoła:
W Soli ten zwyczaj jest wciąż żywy – dodaje Ksiądz Proboszcz:
Św. Szczepan był jednym z 7 diakonów, których Apostołowie wybrali do pomocy w głoszeniu Ewangelii oraz do posługi ubogim, o czym wspominają Dzieje Apostolskie. W ikonografii przedstawia się go jako młodzieńca ubranego w dalmatykę (szatę liturgiczną diakona), lub w białą tunikę, zaś jako jego atrybuty występują księga, kamienie (spoczywające na niej, lub trzymane przez niego w rękach), a także gałązka palmowa. Św. Szczepan jest w tradycji patronem kamieniarzy, diakonów, woźniców, murarzy, tkaczy, kucharzy, krawców, chorych, opętanych, umierających, a także koni.
